جمهوری اسلامی ایران که در غرب آسیا قرار دارد، دومین کشور بزرگ خاورمیانه است. از لحاظ تاریخی محل برخی از قدیمی ترین تمدن های جهان بود . نام « ایران» که سرشار از تاریخ و تنوع است، اغلب با « پرشیا » جایگزین میشود این به این دلیل است که اکثریت جمعیت ایران امروزی بخشی از قومیت پارسی هستند که عمدتاً از طریق زبان خود متمایز شدهاند. در ایران نیز زبانهای بسیار دیگری از جمله گیلکی، مازندرانی و آذربایجانی صحبت میشود. دلیل اینکه چرا واژههای ایران و پرشیا بهطور مکرر جا به جا میشوند، به دلیل پادشاهیها و امپراتوریهای قدرتمند ایران باستان است که بر منطقه تسلط داشتند، که در مرکز کشوری قرار داشت که در نهایت به کشور امروزی ایران تبدیل میشد.
ایرانیان و ایرانیان به عنوان یکی از کهن ترین تمدن های جهان، سهم زیادی در خط زمانی تاریخی بشر داشته اند. آنها دست بزرگی در توسعه صنعت نساجی داشتند که در اوایل دوران نوسنگی در منطقه آغاز شد.. در دوران معاصر، صنعتگران ایرانی به خاطر قالیها و فرش های ایرانی زیبا و پرطرفدار بسیار مشهور هستند. همچنین گفته میشود ایرانیها غذاهای لذیذی مانند بستنی، کلوچه و شراب را به دنیا میدادند. بانکداری خصوصی برای اولین بار بیش از 2000 سال پیش در ایران توسعه یافت، همانطور که اوزان، پول و معیارهای استاندارد شده بودند. در سال 537 قبل از میلاد، کوروش کبیر اعلامیه کتبی حقوق بشر را ایجاد کرد. پس از او، پادشاه داریوش اول منشور حقوق بشر گسترده ای را تنها اندکی پس از آن نوشته شد. اینها یکی از اولین اسناد حقوق بشری هستند که تا به امروز کشف شده اند.
مسجد جمکران، ایران. اعتبار سرمقاله: عکس و ویدیو سفر SJ / Shutterstock.com.
با چنین تاریخ طولانی، معماری ایران در طول دوره های مختلف تاریخی و سلسله های حکومتی ایران به شدت تغییر کرده است. معماری ایران را که منحصر به فرهنگ آنها میدانیم، میتوان به دو گروه زرتشتی (یا پیش از اسلام) و اسلامی تقسیم کرد. برخی از معروفترین بناهای زرتشتی عبارتند از: تخت جمشید که توسط اسکندر مقدونی سوزانده شد، نقش رستم، گورستانی باستانی با نقش برجستههای صخرهای برجسته که قدمت آن به 1000 سال قبل از میلاد میرسد، و آثار باستانی. شهرهای پاسارگاد و هاترا. از بناهای برجسته اسلامی می توان به میدان نقش جهان، مسجد گوهرشاد و مسجد جمکران اشاره کرد. مانند بسیاری از فرهنگ های دیگر، بسیاری از بناهای سنتی ایران دارای مضامین کیهانی و همچنین نقوش طبیعی و تزیینات خوشنویسی بودند.
خورش سنتی ایرانی.
غذاهای ایرانی بسیار متنوع است و تأثیرات آن از بسیاری از سنت های آشپزی بزرگ دیگر از جمله یونان ، ترکیه ، آذربایجان و هند گرفته شده است.، با توجه به مسیرهای تجاری کهن، ایرانیان قبل از اینکه ابزاری برای کشت آن داشته باشند، به مواد عجیب و غریبی مانند نعناع، ریحان، کنجد و پسته دسترسی داشتند. امروزه غذای اصلی ایرانیان، برنج و نان است و از ادویه های معمولی آن می توان به زعفران، دارچین و جعفری اشاره کرد. بیشتر وعده های غذایی تعادلی از غذاهای مختلف است. برخی از غذاهای معمولی ایرانی عبارتند از چلو کباب (غذای ملی آنها که شامل برنج معطر با گوشت بریان شده)، کوکو (سوفله سبزیجات) و خورش، خورش غلیظی که روی برنج سرو می شود. برخلاف بسیاری از کشورهای غربی، بزرگترین وعده غذایی در روز در اوایل بعد از ظهر انجام می شود.