درست خارج از کلان شهر دبی ، اولین مدرسه "دارای مجوز رسمی" در امارات متحده عربی است که به آموزش شترسواری اختصاص دارد.
برای کشوری که از حیث فرهنگی ارتباط قوی با این حیوانات دارد، شاید تعجب آور به نظر برسد که چنین مدارسی وجود نداشته باشد. شگفتانگیزتر این است که در یک روش سنتی مختص مردان مانند شترسواری، یکی از دو بنیانگذار مرکز شتر سواری صحرای عربستان (ADCRC) یک زن است - لیندا کروکنبرگر 30 ساله آلمانی.
این مدرسه در ژانویه 2021، کمی بیش از 20 کیلومتر (12 مایل) از دبی، در انتهای صحرای المرموم در یک شهرک کشاورزی به نام اللیسیلی تأسیس شد. در این منطقه محافظهکار اجتماعی، کروکنبرگر میگوید دیدن زنانی که در خیابانها راه میروند غیرعادی است - و قبل از تأسیس مدرسه، زنان اینجا هرگز سوار شتر نمیشدند.
مدرسه اکنون 30 سوار معمولی دارد -- که اکثر آنها زن هستند. او می گوید: «در ابتدا، ما زنان را به طور خاص هدف قرار ندادیم. از آنجایی که من یک زن هستم و بخشی از تیم مدرسه هستم، مردم آن را منحصر به فرد می دیدند و توجه بسیاری را به خود جلب می کرد.»
هزاران سال است که شبه جزیره عربستان محل زندگی شترهای درامدار اهلی بوده است. Dromedaries، گونه ای تک کوهانه که به نام شتر عربی نیز شناخته می شود، در طول تاریخ برای حمل و نقل و به عنوان منبع شیر، گوشت، پشم و پوست استفاده می شد.
این روزها فستیوال های شتر در امارات متحده عربی رایج است و مسابقه شتر یک تجارت بزرگ است که در آن ربات سواران حضور دارند و جایزه بزرگ ترین مسابقات به صدها هزار دلار می رسد.
کروکنبرگر در سال 2015 برای کار در مهمان سرا به امارات نقل مکان کرد و عاشق طبیعت کویر شد. او که در آلمان اسب سوار بود، اکنون می خواست شتر را امتحان کند. او میگوید که سالها تلاش کرد تا کسی را در دبی پیدا کند که بتواند فضایی برای سوار شدن برایش او فراهم کند، اما جنسیت او مانعی برای او بود.
او میگوید: «تنها پاسخی که دریافت کردم این بود که «شما میتوانید سوار شوید، اما فقط اگر در شب، در تاریکی باشد» یا «اگر بتوانید مانند یک پسر بچهها لباس بپوشید، خوب است». من نمیتوانم این کار را انجام دهم. نمیخواهم کاری انجام دهم که نامناسب تلقی شود.»
او ادامه می دهد: «این یک درگیری بزرگ برای من بود. میخواستم مطمئن شوم که ما میتوانیم متواضعانه لباس بپوشیم و از نظر فرهنگی مناسب باشیم، اما زن باشیم.»
شتر سواری در بیابان
او سرانجام یک معلم و مربی مشتاق به نام عبید الفلاسی، 52 ساله، مردی اماراتی یافت که در طول زندگی خود با شتر کار کرده است. با راهنمایی او، کروکنبرگر به شتر سواری تسلط یافت و با هم تصمیم گرفتند مدرسه را باز کنند و آن را برای هر کسی که میخواهد یاد بگیرد، در دسترس قرار دهند.
کروکنبرگر می گوید که با کمک موقعیت محترم الفلاسی در کشور، اولین مجوز یک مرکز شتر سواری در امارات متحده عربی را دریافت کردند.
او توضیح می دهد که مجوز این مرکز تنها راه شتر سواری زنان است، در غیر این صورت از نظر فرهنگی قابل قبول نیست.
کروکنبرگر می گوید: «این واقعیت که ما رسماً به رسمیت شناخته شده ایم واقعاً مهم است. کاری که ما انجام می دهیم پیامدهای گسترده تری برای زنان در منطقه دارد زیرا ما آن را در یک ظرفیت سازمانی انجام می دهیم.
کروکنبرگر می گوید که سوارکاران زن در ابتدا احساس کردند که باید به مردم نشان دهند که می توانند با خیال راحت سوار شوند. او می گوید: «در چند سواری اول،با تنش هایی مواجه شدیم و احساس میکردیم که این تنها ضربهای است که ثابت میکند زنان هم میتوانند سوار شوند. بنابراین، نمیخواستیم فرصتهایمان را از بین ببریم.»
پس از بیان نظر خود، زنان سوارکاری خود را به سطح بالاتری رساندند و کروکنبرگر اولین تیم شترسواری تمام زن کشور را تأسیس کرد. ADCRC میزبان اولین مسابقه رسمی شتر زنان در امارات در نوامبر 2021 بود که بیش از 200 تماشاگر آن را تماشا کردند و برنامه هایی برای مسابقات بیشتر در آینده وجود دارد.
یک سوارکار از مرکز شتر سواری صحرای عربی که در یک مسابقه زنان شرکت می کند.
شترها می توانند تا 40 مایل در ساعت (64 کیلومتر در ساعت) بدوند ، به روش سنتی بدون استفاده از رکاب فلزی بر شتر سوار می شوند. و برخلاف اکثر مسابقات شتر سواری، تیم او از شلاق استفاده نمی کند. اما برای کسانی که فقط می خواهند درس های سوارکاری داشته باشند، سرعت آن بسیار آرام تر است.
کروکنبرگر می گوید: شترها فوق العاده باهوش و بسیار احساساتی هستند. "و آنها ارتباطات بسیار قوی با افراد مختلف ایجاد می کنند. این در مورد تسلط بر رابطه با حیوان است ... اما یک شتر همیشه کمی وحشی باقی می ماند."
هزینه کلاس ها در حدود 40 دلار است، با تخفیف برای اعضا. کروکنبرگر میگوید: «در ابتدا بسیاری از زنان اماراتی عضو نشدند، فقط به این دلیل که برایشان ناشناخته بود. "اما اکنون در حال ظهور، یک ایده واقعا قوی از سوی زنان اماراتی برای تزکیه یا یادآوری و کشف مجدد میراث خود وجود دارد، و شترسواری راهی است که آنها می توانند این کار را انجام دهند."
این مرکز بیش از 40 زن اماراتی را سوارکار کرده است که هفت تن از آنها سوارکار معمولی هستند.
عایشه خوری، یک زن خانه دار 35 ساله، از این ماه شروع به حضور در مدرسه کرد. او می گوید این به او کمک می کند تا با فرهنگ اماراتی ارتباط برقرار کند. او میگوید: «شترسواری مرا به یاد این میاندازد که مردم در سالهای نه چندان دور چگونه سفر میکردند. "تجربه به شما انرژی مثبت می دهد."
کروکنبرگر میگوید که سوارکارانش آن را نوعی مدیتیشن توصیف میکنند و اضافه میکند که این تجربه برای همه آزاد است.
او میگوید: «زنان، جوانان، افراد مسن، مهاجران، محلیها، آنها فقط با به اشتراک گذاشتن اشتیاق مشترک خود بخشی از این محیط میشوند.
مجله ارم بلاگ